بچه جون ، آدم ها خاکستری اند ، اینو همیشه یادت باشه ، آدم ها خاکستری اند و همینه که انقد دوست داشتنی اند ، هیچ وقت سعی نکن که آدم ها را سیاه یا سفید ببینی ، سیاه و سفیدی شون را با هم ببین ، با هم قاطی کن ، و بعدش اون خاکستری را دوست داشته باش . و تو ، بچه جون ، هیچ وقت سعی نکن که بخوای سفید مطلق باشی ، این سفیدی جدات می کنه ، تنهات می کنه و هیچی بد تر از یه سفید تنها نیست. بچه جون یادت باشه آدم ها نه خوبن ، نه بدن ، فقط تعداد خط های سیاه و سفیدشون، کم و زیاده. تو فقط سعی کن که خط های سفید کسی رو سیاه نکنی . وظیفه تو ، توی زندگی، همین باشه.
پچه جون ، اینا رو کسی به من نگفت ، ولی من الان دارم به تو می گم : اصل شماره یک...آدم ها خاکستری اند و خاکستری ها دوست داشتنیند.
پچه جون ، اینا رو کسی به من نگفت ، ولی من الان دارم به تو می گم : اصل شماره یک...آدم ها خاکستری اند و خاکستری ها دوست داشتنیند.
فکر کنم علت سخت بودن درک خاکستری بودن آدم ها به این بر می گرده که هیچ وقت تو مذاهب ، اخلاقیات و کتاب های درسی ما خاکستری بودن تعریف نشده. ما همیشه درگیر آدم های بد، خوب، خوبی و بدی، گناهکاران، رستگاران و توبه کاران هستیم.
پاسخحذفاصلا خود همین کلمه توبه راه رو به خاکستری بودن می بنده به نظرم
سلام نون دال عزیز. خوشحالم که اینجا با هم آشنا شدیم
پاسخحذفقربانت
از اصل شماره یکت راضی بودم! ولی فک کنم خیلی از اصلها قبل این جا داشت که گفته بشن!
پاسخحذفشاید مثلا اصل صفرم:...
من یه بچه ی خاکستریم که با خاکستری دیدن بین دوستای همسنم تنها شدم...و بین دوستای کوچکترم خاکستری...
پاسخحذفبین هم سالام انقدر برای خاکستری بودن و دیدن دوستی و مصالحه،بجث حتی جنگ کردم که تافته ی جدا بافته شدم.هم سن های من نمی دونم چرا حداقل توشون استثنا نبود...
سرتون سلامت و قلمتون سبز..